Bijna vier jaar geleden verplaatste Venlo twee koffieshops naar de grens. De overlast als gevolg van (Duits) drugstoerisme is nu met 75 procent gedaald. Maar in Maastricht zijn de tegenstanders van grensshops nog lang niet overtuigd.
Alexander (29) komt al jaren naar Limburg om softdrugs te kopen. Dat lijkt een kwestie van even de grens overwippen, maar hij woont in Siegburg, ten zuidoosten van Keulen. Een bezoekje aan de koffieshop in Venlo is dus 125 kilometer heen en 125 kilometer weer terug. Met de huidige benzineprijzen toch weer een duur jointje.
"Kan zijn", zegt Alexander, "maar eerst ging ik naar Maastricht en dat was nóg verder." Sinds Venlo drieëneenhalf jaar geleden twee koffieshops verplaatste vanuit het centrum naar een voormalig truckerscafé vlakbij de Duitse grens, bezoekt Alexander één keer in de paar weken Venlo: "Super. Direct van de autoweg zo hier de parkeerplaats op bakje koffie, wat kopen, praatje maken en weer terugrijden. Een leuk uitje."
Alexander is een van de duizenden Duitsers die dagelijks de shops bezoeken. Niet alleen welkom bij de uitbater, maar ook voor de stad Venlo. Sinds de start van de grensshop is de overlast van drugstoerisme met 75 procent afgenomen. De grensshops hebben de druk op de binnenstad aanzienlijk verminderd. Het aantal panden waarin in illegaal in drugs wordt gehandeld, is fors teruggebracht en de dertien smart-, head- en growshops zijn gesloten. Tot opluchting van de voornamelijk Duitse kooptoeristen en de eigen inwoners. Drugsrunners, parkeeroverlast, straatdealen en aanverwante taferelen zijn zichtbaar minder geworden.
Reden in 2004 dagelijks nog 1800 voertuigen de grens over voor een bezoek aan de grenskoffieshops, in 2005 waren dat er al 3000. En eind 2006 werden door onderzoeksbureau Intraval 27 klanten per 5 minuten geteld. Met een gemiddelde besteding van 22 euro per klant komt dat neer op een omzet van 10.000 euro per uur. Er lijkt sprake van magneetwerking maar volgens bedrijfsleider Ron Janssen is de toeloop de laatste twee jaar stabiel. Op een doordeweekse middag telde deze krant gemiddeld dertig bezoekers per 5 minuten.
De Venlose situatie lijkt een aantrekkelijk scenario voor burgemeester Leers van Maastricht, die ook drugstoeristen uit zijn stad wil weren door koffieshops naar de grens te verplaatsen. Maar sinds hij het plan in november 204 lanceerde, stuit hij op groot verzet. Met een kort geding proberen buurgemeenten de verplaatsing van koffieshops richting Eijsden tegen te houden. Dinsdag spreekt de rechtbank haar oordeel uit.
De fanatiekste tegenstanders wonen in Oost-Maarland, het Eijsdense kerkdorp dat het dichts bij de geplande locatie ligt. Hoewel – het eerste woonhuis aan de Catharinastraat ligt al bijna twee kilometer van de plek af. Dat bezoekers van de A2 de koffieshop bereiken en verder weinig te zoeken hebben in Oost-Maarland, wil er bij de inwoners niet in. "Wij vrezen overlast van dealers, ook op het recreatief dagstrand hiernaast", zegt een mevrouw ("niet met naam in de krant") aan de rand van het dorp. Nee, van de voordelen die de shopverplaatsing in Venlo heeft opgeleverd, wil ze niet horen. "Het is hier Maastricht, meneer, geen Venlo".
Andrea Schultz, in dezelfde straat, wijst op het feit dat veel kinderen straks van Eijsden naar Maastricht langs die shops moeten. "Een afgesloten terrein? Ja, maar die auto's moeten toch een kruispunt oversteken. En als de klanten hier drugs gebruikt hebben, zulle ze niet meer al te helder achter het stuur zitten. Ook dat is een gevaar voor de fietsjeugd."
Stan Scharnigg, ook uit Oost-Maarland, probeert de zaak te relativeren: "De bezwaren zijn groot, inderdaad, maar dat komt ook door de manier waarop Maastricht het heeft afgekondigd. Zonder overleg. Dat stuit velen hier tegen de borst. En dan krijg je natuurlijk het oude zeer van het kleine Eijsden tegen het grote Maastricht, van de boeren tegen de Sjengen. Dat ligt heel gevoelig."
Intussen is het grensshopverhaal in Venlo ook nog niet ten einde. Omdat de shops nog geen definitieve vergunning hebben en het bestemmingsplan nog niet correct is, zijn de eerste bezwaren (van ondermeer de Duitse buurgemeente Nettetal) alweer ingediend. Blijft overeind dat de overlast in de binnenstad aanzienlijk is verminderd. Als slechts een deel van dat resultaat ook voor Maastricht haalbaar is, zou de stad er met haar jaarlijkse 1,6 miljoen drugstoeristen al flink op.
Bron: Dagblad de Limburger